Kot rosyjski

Kot rosyjski niebieski – rasa kota z IV kategorii Fédération Internationale Féline (koty krótkowłose i somalijskie), pochodząca z zachodniej Rosji. Znany także jako kot archangielski lub kot maltański. Jest rasą naturalną

Początek rasy datuje się na XVII wiek. Była zagrożona wyginięciem podczas II wojny światowej, lecz udało się ją ocalić poprzez krzyżowanie z rasami orientalnymi (m.in kotami syjamskimi, balijskimi itp.). Odmiany barwne (biały i czarny) nie są uznawane przez większość federacji. Koty te przybyły do Europy z Archangielska (stąd ich nazwa) ok. roku 1860 z marynarzami powracającymi do Anglii[3]. Na wystawie zaprezentowane po raz pierwszy w 1875 roku w Crystal Palace jako Koty Archangielskie. Odmiany barwne (oraz dlugowlose "Nebelung"), zostały wyhodowane przez krzyżowanie z kotami domowymi.

Jest kotem średniej wielkości o smukłej sylwetce. Kot rosyjski ma stosunkowo długie nogi, zakończone małymi owalnymi łapkami. Pojawiające się cechy kotów orientalnych – mogące się pojawiać ze względu na wcześniejszą konieczność krzyżowania z m.in. kotami syjamskimi - są uznawane według standardu za wadę. Oczy w kształcie migdałów, na ogół zielonego koloru, odstępstwo od tego (kolor żółtawy – typowy u młodych kociąt tej rasy) stanowi wadę u kotów dorosłych. Uszy są duże i postawione

 

Piękne, pluszowe futro jest niebieskawo-szare, natomiast skóra jest niebieska (co widać wyraźnie na wewnętrznej stronie ucha). Nos oraz poduszki łapek – zgodnie ze standardem powinny być lawendowe. Charakterystyczne jest umaszczenie "podwójnego futra" "połysk" jest spowodowany bezbarwnymi końcówkami szarego włosia dodatkowo jest ono miękkie w dotyku ze względu na podszerstek (jedynie koty kartuskie mają podobne, podwójne futro). Ze względu na recesywny gen czarnego koloru z "niebieskich" rodziców mogą powstać wyłącznie koty "niebieskie"[4]. Niepożądaną cechą są jakiekolwiek wtrącenia koloru białego[5]. Pełny opis standardu w języku polskim według: FIFe, WCF,TICA.